فیبرهایی که به صورت عمیق در فلتها تعبیه شده اند

فیبرهایی که به صورت عمیق در فلتها تعبیه شده اند و نمی¬توانند به سیم¬های استوانه برسند، جزو زوائد فلت می¬شوند. به این دلیل تزدیکی فلت¬ها به استوانه اهمیت دارد. می¬توان فرض کرد که هر چه تنظیمات استوانه/فلت نزدیک¬تر باشد و سرعت استوانه بیشتر باشد، کاردینگ و شانه¬زنی مطابق با توصیف وارگا موثرتر خواهد بود و در نتیجه کیفیت شبکه از طریق کاهش نپ [23] و زوائد [28] کاهش می¬یابد. قطر استوانه تغییر می¬کند و کارازوف [31] به صورت ریاضیاتی نشان داد که برای یک سرعت معین چرخش استوانه، نیروی کاردینگ در قطر استوانه بزرگتر با تعداد فلت¬های کاری بیشتر، بزرگتر خواهد بود. بنابراین، به علت تنش¬های مکانیکی کم¬تر، سیلندرهای کوچکتر را می¬توان با سرعت¬های بالاتری نسبت به سیلندرهای بزرگتر چرخاند. مزیت بالا نیز با افزایش سرعت استوانه¬های کوچکتر کاهش می¬یابد. 

بیشتر بخونید: اکچویتور و تنظیمات رلۀ وفقی برای حالت متصل به شبکه و حالت مجزا
آرتز و همکارانش [12] در مطالعه¬ای بر روی تاثیر پارامترهای نوار اره¬ای کارد و سرعت استوانه بر روی معایب نخ، گزارش کردند که چگالی دندانه فلت¬ها و سیلندر و سرعت استوانه باید مانع قرار گرفتن توده¬های کتان در گام مارپیچ نوار استوانه شود. اگر این امر صورت بگیرد، معمولاً توده¬های کتان به شکل توده¬های ضخیم در نخ ظاهر می¬شوند. دریافته شد که چگالی بالای دندانه و سرعت کم استوانه به اندازه چگالی کم دندانه و سرعت بالای استوانه تاثیرگذار است.

تراکم دندانه بالا با سرعت استوانه بالا کاردینگ موثری حاصل نمی¬کند اما دلیلی برای آن گزارش نشده است. 
از آنجا که عمل سیلندر در این ناحیه بر روی فیبرهای مجزاست، نوار اره¬ای در سیلندر، یک شیار تندتر و تراکم نقطه¬ای بالاتری نسبت به نوار اره¬ای فلت¬ها دارد. بنابراین، با تنظیمات نزدیکتر و سرعت بالاتر استوانه، نیروی عظیم¬تری را می¬توان درگیر کرد و این امر منجر به شکستن فیبر خواهد شد.

با این وجود، کار لی و همکارانش [18] نشان می¬دهد که نیروهای کششی موردنیاز برای جداسازی توده فیبری درهم¬تنیده، بسیار وابسته به چگالی توده فیبری و فیبرهای زاویه تماس ساخته شده از نوار اره¬ای نسبت به سرعت ماشین¬ها بودند. 

مطالعه انجام شده توسط هادسون

مطالعه انجام شده توسط هادسون [12] نشان داد که با حرکت در جهت چرخش استوانه، یک فلت معین دوسوم بار نهایی خود را به صورت مستقیم در روی استوانه دریافت می¬کند. این بار به صورت نمایی با زمان افزایش می¬یابد و به نه دهم مقدار نهایی در مدت 6 – 8 دقیقه می¬رسد. در بقیه زمان کار، تکمیل بار به کندی صورت می¬گیرد (شکل 4 را ببینید). همانگونه که در شکل نشان داده شده است، در فلت¬هایی که در جهات معکوس فلت بار حرکت می¬کنند، ابتدا سرعت با زمان افزایش می¬یابد و سپس کند می¬شوند تا زمانی که فلت ناحیه کاری را ترک کند. در اینجا، با لایه فیبری منتقل شده روی سطح استوانه از تیکرین مواجه می¬شود.

بیشتر بخونید: اکچویتور و تنظیمات رلۀ وفقی برای حالت متصل به شبکه و حالت مجزا

فلت، دچار افزایش ناگهانی توده فیبری می¬شود تا کاملاً پر شود و در توافق با نتایج دیگر [29]، وزن بار بیش¬تر از جهت حرکت پیشرو است. بر خلاف نتیجه¬گیری اکسلی، دریافته شد که 30% بارنهایی در یک فلت معین، از تبادل فیبری بین فلت¬ها و استوانه روی ناحیه کاردینگ کامل حاصل می¬شود. 
می¬توان این دلیل را ارائه کرد که تعداد فلت¬های درگیر در جداسازی توده کوچک، به اندازه توده، آهنگ جریان جرمی و تنظیمات فلت بستگی دارد. توده¬های بزرگ در طول فعالیت کاردینگ به سیم استوانه فشرده خواهند شد در حالیکه توده¬های کوچک به آسانی حذف می¬شوند و در بالای دندانه اره¬ای استوانه باقی می-مانند [29]. هر چه که توده بزرگتر ، آهنگ تولید بیشتر و تنظیمات فلت نزدیکتر باشد، تعداد فلت¬های درگیر در جداسازی توده معین بیشتر است. 
بوگدان [29] گزارش کرد که فلت¬ها در شروع چرخه تماسشان با استوانه، متمایل به بارگیری سریع هستند.با این وجود، این تنها بخشی از بارگیری است زیرا توده فیبری در مقابل ورود فیبرهای دیگر به فضا مقاومت می-کند اما در مورد کتان، ذرات برگ و زوائد موجود نیستند. 
تحلیل زوائد در نوارهای فلت کتان نشان می¬دهد که در ابتدا، درصد زوائد در نوار فلت داده شده کم بوده است و در 10 دقیقه اول کاردینگ به آرامی افزایش می¬یابد و سپس در یک مقدار ثابت باقی می¬ماند [12]. درصد نهایی بستگی به میزان زوائد کتان دارد. در آهنگ تولید ثابت، میزان نوارهای فلت ارتباط مستقیمی با سرعت فلت خواهد داشت اما به شرط اینکه سرعت به گونه¬ای باشد که زمان کاری بیش¬تر از ده دقیقه نشود اما وزن و ترکیب نوارهای فلت، تقریباً ثابت باقی بماند. فیل [30] ادعا کرد که درجه بالای تلاطم هوا در ناحیه فلت/استوانه وجود دارد. ترکیبی از نیروهای مرکز¬گریز، تماس مکانیکی با سیم فلت و تلاطم هوا سبب می¬شود که انتهای پایانی فیبرها به صورت مجزا به نوار استوانه بچسبد و ارتعاش کند و زوائد و ذرات آزاد گردوغبار جدا شوند. فیبرهای کوتاهی که به طور مناسب به نوار اره¬ای سیلندر نچسبیده¬اند، به صورت آزاد می¬لرزند و همراه با ناخالصی¬ها، بخشی از زباله¬های فلت می¬شوند. 
 

انتقال توده فیبر به استوانه

انتقال توده فیبر به استوانه
دو دیدگاه متناقض درباره مکانیسم انتقال فیبر گزارش شده است. اکسلی [26] پیشنهاد کرد که توده فیبری در تیکرین، بین سیم سیلندر و صفحه پشتی قرار گیرد. در حالیکه وارگا [10] بر این باور است که توده فیبری از تیکرین به شکل زیر نواری شود. در تغذیه به کارد ،توده ها و فیبرها به صورت تصادفی قرار گیرند و با فعالیت تیکرین، در جهات طولی نسبت به چرخش غلتک قرار گیرند. انتهای دسته¬های کوچک تازه تشکیل شده بالای سیم تیکرین بیرون زده می¬شود و به آسانی با نوار اره¬ای، به شکل نواری درمی¬آید. این امر دلالت بر این دارد که انتقال، برگشت دو انتهای فیبر را نیز در بر می گیرد. جهت¬دهی و موازی¬سازی بیشتر توده فیبری، در طول انتقال به استوانه رخ می دهد.

بیشتر بخوانید: توپولوژی و بخش های ریزشبکۀ IIT 

هیچ کار آزمایشی منتشر نشده است که مطالعه¬ای بر روی انتقال فیبر از تیکرین به سیلندر انجام داده باشد. بنابراین، هنوز باید مشخص شود که آیا در فصل مشترک استوانه که سرعت سطحی بیشتری دارد، توده فیبری را با نوارهای اره¬ای به شکل نواری در می آورد یا تیکرین، از طریق فعالیت نیروهای سانتریفیوژی، توده-های کوچک و فیبرهای منفرد را به استوانه می¬فرستند تا ترکیبی از هر دو اتفاق می¬افتد. همچنین تعیین این نکته جالب توجه است که آیا جریان هوا در این ناحیه به انتقال توده فیبری کمک می¬کند یا خیر. در هر حالت، توده فیبری احتمالاً در معرض آثار کششی کنترل نشده قرار می¬گیرد که می¬تواند بی نظمی هایی را در جریان جرمی ایجاد کند. 
ناحیه 2: ناحیه کاردینگ فیبر
در ناحیه کاردینگ، برهم¬کنشی بین توده فیبری و نوار دندان¬اره¬ای استوانه و فلت¬هایی که کاملاً فیبرها را مجزا می¬کنند و جریان توده جرمی را موازی می¬سازند، رخ می¬دهد. 
با در نظر گرفتن اینکه فیبرها چگونه در ناحیه کاردینگ وارد می¬شوند و در آنجا جداسازی می¬شوند، اکسلی [26] پیشنهاد کرد که توده¬های کوچک در نوار استوانه¬ای با قدرت نگاه داشته نمی¬شوند زیرا زاویه دندانه، هم¬جهت با چرخش استوانه است. بنابراین، به آسانی حذف می¬شوند و توسط دندانه¬های مخالف فلت نگهداری می¬شوند. در نتیجه، فرض می¬شود که زمانی که فلت به ناحیه کاردینگ وارد می¬شود، تقریباً از فیبرها پر می-شود و جریان هوا در این ناحیه به انتقال توده فیبری کمک می¬کند. با نواری شدن توده فیبری، نواحی بعدی نوار اره¬ای استوانه، فلت کاملاً پرشده را به عقب می¬رانند و به پیش می¬روند تا فیبرها را از فلت به شانه برده و سپس آنها را به دافر برسانند. فعالیت شانه، سبب می¬شود که فیبرها به اطراف نقاط سیم استوانه¬ای قلاب شوند و مانع حذف آزادانه آنها از دیگر فلت¬ها می¬شود. آزمایش¬های دبار و واتسون [27] روی حرکت فیبرهای ردیاب پرتوزا در یک کارد مینیاتوری نشان داد که برخی از فیبرهای گرفته شده با فلت¬ها، تنها در نوار اره¬ای سیلندر بعد از چرخش¬های متعدد سیلندر حذف می¬شوند. 
وارگا [10] دیدگاه متفاوتی را نسبت به اکسلی گزارش کرد. او گزارش کرد که دو نوع فعالیت در فصل مشترک فلت – استوانه رخ می¬دهد. اول، یک فعالیت کاردینگ که در آن، لایه بالایی توده¬های کوچک یا گروه فیبری باز شده گرفته شده و توسط فلت¬ها نگهدای می¬شود در حالیکه همزمان، لایه پایین با سطح استوانه¬ای گردان سریع، بریده و دورمی¬شود. این اقدام، سبب می¬شود که بخش بالایی از فلت¬ها آویزان شود با بخش¬های متعاقب سطح سیمی استوانه¬ ارتباط داشته باشد که منجر به فعالیت دوم می¬شود که شانه¬زنی است و در آن، نوار اره¬ای استوانه¬، گروه¬های منفرد یا کوچک فیبرها را قلاب می¬کند و آنها را از لایه بالایی شانه می¬زند. فلت دوم، لایه پایین را در استوانه می¬گیرند و عملیات را تکرار می¬کند. به این روش، توده¬های کوچک یا گروه فیبرها، به صورت فیبرهای مجزا جداسازی می¬شوند. 
با انجام تغییرات شدید در رنگ توده فیبری تغذیه شده به کارد، اکسلی [26] نشان داد که توده¬های کوچک بار شده روی یک فلت معین، توسط نوار استوانه به پیش می¬روند و به کمک چند فلت پیش رو (معمولاً 4 عدد) به صورت فیبرهای مجزا درمی¬آید. نتیجه می¬گیریم که تبادل فیبرها بین سیلندر و فلت¬ها در ناحیه کاردینگ کامل رخ نمی¬دهد. سنگوپتا و همکارانش [28] اندازه¬گیری¬هایی از نیروهای کاردینگ/شانه¬زنی را انجام دادند و نشان دادند که لزوماً این اقدامات به صورت میانگین به ده فلت کاری اول محدود می¬شوند
 

کاردهای متوالی استاندارد بالایی از کاردینگ

لیفلد [1] گزارش کرد که فعالیت کاردینگ فلت¬های گردان زمانی رخ می¬دهد که توده فیبری منتقل شده به استوانه، در حالت بسیار بازشده باشد. کاردهای متوالی استاندارد بالایی از کاردینگ با سطح نپ و زوائد کم در شبکه کارد ارائه می¬کنند [23، 24]. این امر به دلیل این است که شبکه یکنواخت فیبرهای گسسته به استوانه دوم کارد متوالی تغذیه شده و تنظیمات فلت گردان نزدیکتر با سرعت¬های استوانه بیشتر را می¬توان مورد استفاده قرار داد [1][24]. سیستم¬های تیکرین منفرد حتی با بخش¬های ترکیب¬کننده و فلت¬های ثابت نمی¬توانند درجه بازشدگی بالایی حاصل کنند.

بیشتر بخونید: توپولوژی و بخش های ریزشبکۀ IIT

با این وجود، لیفلد گزارش کرد که سیستم تیکرین سه¬گانه، سرعت تیکرین بالا را تسهیل می¬کند و در صورت تناسب با کارد تک¬استوانه، یک شبکه یکنواخت از فیبرهای گسسته را به سیلندر تغذیه می¬کند و در نتیجه، یک فرایند مقرون¬به¬صرفه¬تر نسبت به کارد متوالی ارائه می-کند اما داده¬های مقایسه¬ای برای دو نوع کارد گزارش نشده است. اگرچه می¬توان این دلیل را آورد که فعالیت تیکرین سه¬¬گانه، حذف نپ را بهبود می¬دهد، مقایسه کیفیت شبکه از نظر گردوغبار و میزان زوائد، سطح و نوع حلقه¬های فیبری و درجه موازی بودن فیبرها حائز اهمیت است زیرا این موارد تاثیر زیادی بر کیفیت نخ می-گذارند. 
 

بر خلاف روش تیکرین سه¬گانه، میلز [16] بیان کرد که ماده فیبری تغذیه شده به کارد، نباید در سیستم تیکرین به فیبرهای مجزا شکسته شود. دلیلش این بود که فیبرها وقتی که به استوانه و سپس به فلت¬های گردان منتقل می¬شوند، نسبت بسیار بالای غیرجهتمندی دارند و به صورت عرضی در جهت جریان توده کتان قرار می¬گیرند. این امر منجر به از دست رفتن فیبر در طول انتقال به استوانه و غیریکنواختی جرم فیبر در طول عرض استوانه می¬شود و سبب تشکیل نپ و تخریب فعالیت کاردینگ بین استوانه و فلت¬های گردان می-شود. ادعا شده است که کاردینگ خوب، نیازمند ورقه کاملاً توزیع شده باریک از توده¬های باز شده است که از تیکرین به سیلندر تغذیه می¬شوند. فوجینو [25] نتایجی را گزارش کرد که به نظر می¬رسید این دیدگاه را اثبات می¬کند که افزایش سطح بازشدگی با سرعت بالای تیکرین، درجه موازی شدن فیبر را در انتقال به سیلندر کاهش می¬دهد. با این وجود، سطح نپ در شبکه کارد، با افزایش سرعت تیکرین، کاهش قابل ملاحظه¬ای یافت. این امر با کاهش نسبت سرعت استوانه و تیکرین مطابقت داشت. آرتز [2] دریافت که کاهش نسبت کشش تیکرین/سیلندر از 2.4 به 1.4 سبب افزایش نقص نخ می¬شود. بر خلاف این یافته¬ها، هاریسون [23] بیان کرد که افزایش سرعت تیکرین mبر سطح نپ در شبکه کارد تاثیر نمی¬¬گذارد که کتان-های میکرونی پایین استثنا هستند. تناقضات ظاهری در این نتایج نشان دهنده این است که درک بهتر مکانیسم انتقال ممکن است نیازمند درنظر گرفتن خصوصیات فیبر باشد. 
 

اهمیت تولید دسته هایی با اندازه کوچک

اهمیت تولید دسته¬هایی با اندازه کوچک، از مولفه¬های مختلف انطباق یافته در ناحیه بازشدن فیبر در کاردهای بست کوتاه مدرن دارد. صفحات پوشش یافته با سیم دندان¬اره¬ای، بخش¬های ترکیبی که زیر تیکرین قرار گرفته¬اند یا در صفحه تیکرین ساخته شده¬اند، طبق ادعا موجب بهبود حذف زوائد می¬شوند. گزارش شده است [21، 22] که فلت¬های ثابت بین تیکرین و فلت¬های گردان بازشدگی بیشتر دسته¬ها را در انتقال به استوانه از تیکرین موجب می¬شوند.

بیشتر بخونید: پمپ وکیوم آبی و طرح های حفاظت دیفرانسیلی

آنها به صورت سدی در مقابل ذرات زائد بزرگ و سخت مانند پوشش دانه نیز عمل می¬کنند و از سیم فلت¬های گردان در مقابل آسیب به ویژه در سرعت¬های استوانه بالا محافظت می¬کنند. این امر، منجر به استفاده سیم¬های ظریف¬تر برای فلت¬های گردان شده است و در نتیجه، اثر پاکسازی برهم¬کنش بین فلت¬های گردان و استوانه را بهبود داده است. این شانس¬ها با افزایش طول فیبر کاهش می¬یابند زیرا در عمق فلت¬های گردان تعبیه شده و بخشی از نوار فلت می¬شود.

این اتصالات، در صنعت به ویژه در سرعت¬های بالا به شکل سودمند مورد قبول واقع شده¬اند. با این وجود، هیچ مطالعه سیستماتیک منتشر شده¬ای بر روی کارایی آنها در کاهش اندازه دسته، و اثر فلت¬های ثابت بر لایه بازچرخشی Q2 مشخص نشده است. اطلاعات اندکی از روی تلاش¬های انجام شده برای نمایش تاثیر این مولفه¬ها بر کیفیت نخ موجود است اما هیچ شواهدی مبنی بر تحلیل قوی در روش بدست آوردن داده وجود ندارد.

اثر بخش ترکیب کننده و فلت¬های ثابت را بر رسوبات غابر در چرخش روتور و بر معایب انواع مختلف نخ در حال ریسیده شدن نشان می¬دهد. این شکل، اثر فلت¬های ثابت در بالای دافر  را نیز نشان می¬دهد اما در بخش بعدی در نظر گرفته خواهد شد. به نظر می¬رسد که مولفه¬های افزوده شده در ناحیه تیکرین، منجر به کاهش رسوب گردوغبار در روتور شوند اما نتایج نشان دهنده بهبود در کیفیت نخ قانع کننده نیستند و در همه موارد، فلت¬های ثابت بالای دافر، موثرتر به نظر می¬رسند. 
 

اطلاعات دقیق اندکی درباره تغییرات جرمی

اطلاعات دقیق اندکی درباره تغییرات جرمی دسته¬های کوچک یا درباره نسبت فیبرهای جداشده به دسته¬¬ها در اثر فعالیت تیکرین گزارش شده است. نیتسو و همکارانش [14] با استفاده از تکنیک¬های فتوگرافیکی ، اثر متغیرهای فرایند را بر اندازه دسته¬ها مطالعه کردند. دریافته شد که هر چه صفحه تغذیه نزدیک¬تر باشد، آهنگ تغذیه کمتر باشد، شیارهای سراشیب نوار دندان¬اره¬ای کمتر باشد و سرعت استوانه اره¬ای بیشتر باشد، تعداد کل دسته¬ها کاهش می¬یابد.

بیشتر بخونید: پمپ وکیوم آبی و طرح های حفاظت دیفرانسیلی

از آنجا که استوانه اره¬ای، فیبرهای مجزا و دسته¬ها را از هم باز می¬کند، کاهش تعداد کل دسته¬هاف منجر به افزایش جرم فیبرهای مجزا می¬شود. لیفلد [15]، براورهای جرمی فیبرهای باز شده را در مراحل مختلف خط حلاجی  محاسبه کرد و مقدار 50 میکروگرم را برای دسته¬های درون تیکرین حاصل کرد. میلز [16] ادعا کرد که تعداد بهینه ماحسبه شده فیبر درهر دندانه، یکی است و این امر باید در صورت افزایش سرعت تولید، با افزایش سرعت تیکرین برقرار بماند. با این وجود، سوالاتی درباره آسیب به فیبر در سرعت¬های بالای تیکرین وجود دارد. 
 
هونولد و براون [17]، هیچ آسیب فیبری را در سرعت بالا تا 600 دور در دقیقه مشاهده نکردند. کریلوف [9] عدم وجود شکست فیبر را در سرعت¬های تا 1380 دور در دقیقه گزارش کرد و کار آرتز [2]، نشان داد که سرعتهای تیکرین اثر ناچیزی بر کوتاه¬شدگی فیبری یا طول نخ دارند.

در همه موارد، کربن فیبری 26.5 -–30.2 میلی¬متر (2.5% طول پوشش) و 3.8 تا 4.9 میکرومتر پردازش شود. با این وجود، سطح شکست فیبر بستگی به آهنگ تولید و حاشیه بت  در استوانه¬ای اره¬ای دارد []. آهنگ¬های تولید بالا که با افزایش میزان فتیله بدست آمد¬ه¬اند و تنظیم دقیق حاشیه بت منجر به شکست قابل توجه فیبر می¬شود. هیچ مطالعات اساسی درباره نیروهای دیگر در برهم¬کنش سیم فیببر در اجزای کارت مسطح – گردان گزارش نشده است.

با این وجود، لی و اتال [18] یک مطالعه شیبه¬سازی شده از نیروهای کشنده فیبر را برای پشم در کارت¬های تمیزتر، گردنده¬های سریع¬تر گزارش کردند. اگرچه نیروهای ضربه¬ای می¬توانند سبب آسیب شوند [19، 20]، دریافته شده است که سرعت مولفه کارد هیچ اثر قابل توجهی بر نیروی کشش ندارد و در نتیجه، پیکربندی فیبری و درهم¬تنیدگی، عوامل مهمی هستند. 
 

جداسازی و پاکسازی توده فیبر ورودی

بازشدن فیبر
جداسازی و پاکسازی توده فیبر ورودی
تیکرین، یک اقدام ترکیبی [10] موثر انجام می¬دهد که منجر به شکستن دسته¬ها و دسته¬بندی توده فیبری تغذیه شده به فیبرهای مجزا و یا دسته¬هایی با اندازه¬های کوچکتر می¬شود وهمچنین منجر به جداسازی ذرات زباله خارج شده از جریان جرمی با چاقوهای ریز قرار گرفتن در زیر تیکرین می-شود. برای شکست موثر توده فیبری تغذیه شده در دسته¬های کوچک با حداقل شکست فیبر، سیم تیکرین باید ضخیم باشد و تعداد کمی نقطه در مساحت واحد داشته باشد (4.2 تا 6.2 در هر سانتی¬متر مربع) و زاویه شیارش خیلی تند نباشد [10، 11]. هدف، باز شدن آرام توده فیبری تغذیه شده و انتقال آسان دسته¬های کوچک به سیلندر است. زوایای 80 تا 85 درجه برای کتان¬های کوتاه و  متوسط به کار می¬روند تا بازشدگی و پاک¬شدگی موثرتری را حاصل کنند. برای کتان¬های طولانی¬تر و مصنوعی، شیارهای 90 درجه یا منفی نیز می¬توانند برای تسهیل بازشدگی آرام¬تر و انتقال رضایت¬بخش فیبر برای جلوگیری از پیچیده دور تیکرین موردنیاز است [11]. 

بیشتر بخونید: اثر DER ها روی کارکرد دستگاه های حفاظتی
فیبرها که معمولاً فیبرهای کوتاه هستند و به قدرت کفایت توسط دندانه¬ها نگاه داشته نمی¬شوند یا در فواصل میانی نوار موجود هستند، خارج شده و سبب از دست رفتن فیبر می¬شوند. با این وجود، این تیغه¬های ریز هستند که میزان فیبر از دست رفته در زوائد استخراجی را مدیریت می¬کنند. با  آزمایش¬های انجام شده با قرار دادن دو تیغه ریز زیر تیکرین، هادسون [12] دریافت که غیاب تیغه¬ها، میزان ضایعات را با افزایش اندک زباله بسیار افزایش می¬دهد. با تیغه¬های کنونی، بهترین تنظیم این بود که کمترین زباله حاصل شود زیرا افزایش میزان زباله پاکسازی را بهبود نمی¬داد. آرتز [2] دریافت که صرف¬نظر از تراکم دندانه و زاویه دندانه¬ها، زباله با سرعت تیکرین افزایش می¬یابد اما این افزایش به میزان بیشتر ضایعات نمی¬انجامد. 
می¬توان فرض کرد که هر چه اندازه دسته¬ها کوچک¬تر باشد و نسبت جرمی فیبرهای مجزا به دسته¬ها بیشتر باشد، اثر پاکسازی تیکرین بهتر است. سوپانکار و نرورکار [13] پیشنهاد کردند که تیکرین، فیبرهای تغذیه شده را به دسته¬های کوچک با اندازه¬ها و جرم¬های مختلف می¬شکند و آنها را با توزیع فراوانی معمول انطباق می¬دهد. شکل 2 را ببینید. در مورد کتان، برخی از دسته¬ها، نه تنها شامل فیبر هستند بلکه دانه و ذرات زائد نیز دارند که در میان فیبرها تعبیه شده است، این دسته¬های کوچک انتهای سنگین¬تری در منحنی توزیع دارند. بنابراین، میانگین توزیع بستگی به میزان زوائد ماده و همچنین آهنگ تولید، سرعت تیکرین و مشخصات نوار اره¬ای  دارد.

بهبودهای مختلف صورت گرفته در کارت

بر خلاف بهبودهای مختلف صورت گرفته در کارت، یک دیدگاه متداول این است که اطلاعات بیشتری درباره فرایندهای پاکسازی کارد نسبت به خود فرایند کاردینگ موجود است [1]. به عنوان مثال، کاردهای مدرن را می¬توان با کارایی پاکسازی 95% بدست آورد. مشخص است که کارایی پاکسازی سیستم¬های تیکرین مدرن، در حدود 30% است که فعالیت فلت/سیلندر با آخرین پروفایل¬های نخ¬تابی، 90% کارایی پاکسازی است و پاکسازی موثر به نپ¬های کمتر در شبکه کارد وابسته است

بیشتر بخوانید: اثر DER ها روی کارکرد دستگاه های حفاظتی

[1، 2، 3]. با این وجود، اگرچه میزان نپ و CV% USTER فتیله به عنوان معیارهای کیفی عملکرد کاردینگ مورد استفاده قرار می¬گیرند، شاخص-های رضایت¬بخشی برای پیش¬بینی کیفیت نخ نیستند. این امر به این دلیل است که برخی آرایش¬های فیبری در فتیله ممکن است موجب تشکیل دندانه شود و نقایصی در طول فرایندهای کشش روبه بالا ایجاد کند [4]. علاوه بر حذف زواید و دندانه¬ها، جنبه¬ای مهم فرایند کاردینگ در رابطه با کیفیت نخ و عملکرد چرخش، درجه جداسازی فیبر، میزان فیبر و شکل حلقه فیبر در فتیله است. با توجه به این عوامل، افزایش آهنگ تولید می¬تواند کیفیت کاردینگ را کاهش دهد [5، 6، 7، 8]. بنابراین، درک بهتر اثری که اقدامات کاردینگ بر این پارامترهای کیفی دارند، به ویژه در آهنگ تولید بالا حائز اهمیت است. 

پذیرفته¬شده¬ترین دیدگاه درباره نحوه توزیع فیبرها در کارد، تحت شرایط حالت پایا، در شکل 1 نشان داده شده است [9]. مطالعات گزارش شده درباره اساس فرایند کاردینگ اساساً مربوط به نحوه تاثیر مولفه¬های کاری اصلی کارد بر این توزیع جرم فیبر و تعامل با توده فیبری برای حصول موارد زیر هستند: حذف زواید و دندانه از کتان؛ بازکردن توده فیبری به صورت فیبرهای مجزا، با شکستن فیبر حداقلی؛ آرایش فیبرها برای بدست آوردن فتیله مناسب برای کشش در فرایندهای جریان روبه پایین.

این اقدامات، در فصل مشترک مولفه¬های کارد در سه ناحیه نشان داده شده در شکل 1 صورت می¬گیرند. بنابراین، این مقاله یک مرور انتقادی از تحقیقات منتشر شده درباره موارد زیر را ارائه می¬کند: 
•    مکانیسم¬هایی که توده فیبری تحت آن به فیبرهای مجزا شکسته می¬شود. 
•    مکانیسم¬های انتقال فیبر بین بخش¬های مولفه¬ای کارد
•    اثر هندسه سیم دندان¬اره¬ای بر این اقدامات
 

دینامیک فیبر در کارد دارای فلت های چرخان

دینامیک فیبر در کارد دارای فلت های چرخان  
بخش 1: یک مرور انتقادی

چکیده: 
چند دهه گذشته، پیشرفت¬های قابل توجهی در کارد دارای فلت¬های چرخان صورت گرفته است و تحقیقات بسیاری درباره اصول فرایند کاردینگ انتشار یافته است. با این وجود ،هنوز تناقضاتی در توضیح دقیق رفتار فیبر در طول کاردینگ و همچنین تناقضاتی درباره تاثیر پیشرفت¬های خاص پذیرفته¬شده وجود دارد. این مقاله، یک مرور انتقادی از مقالاتی ارائه می¬کنند که در آنها توده فیبری باز می¬شود تا به صورت فیبرهای مجزا درآید و یک فتیله کاردشده را شکل دهد و تاثیر مولفه¬های اصلی ماشین بر آن نیز بررسی می¬شود. حوزه¬هایی که در آنها، تحقیقات بیشتر برای حل این تناقضات و درک بهتر فرایند لازم است نیز بیان می¬شود. 

بیشتر بخوانید: چالش های موجود در سیستم های حفاظتی ریزشبکه

مقدمه
در 30 سال گذشته، پیشرفت¬های بسیاری در کاردینگ کتان صورت گرفته است. آهنگ تولید با ضریب 5 [1] افزایش یافته است و مولفه¬های گردنده اصلی با سرعت¬های بسیار بالاتری حرکت می¬کنند. غلتک¬های تیکرین  سه¬گانه و سیستم¬های تغذیه اصلاح شده در حال کار هستند، بخش¬های کاردینگ اضافی برای گشودن موثرتر فیبر مورد استفاده قرار می¬گیرند و پروفایل¬های پوشش سیمی بهبودیافته برای فعالیت بهتر کاردینگ توسعه یافته¬اند. پیشرفت در الکترونیک، موجب بهبود نظارت و کنترل فرایند گشته است. اغلب این پیشرفت¬ها، منجر به افزایش تمیزی فیبرهای کتان، کاهش دانه شبکه کارد و یکنواختی بهتر فتیله  شده است. 
 

بهینه سازی شبکه هوشمند دارای بارهای غیر خطی

در این مقاله، بهینه سازی شبکه هوشمند دارای بارهای غیر خطی با قیود کیفیت توان برای چند انتقال زمان بندی شده بین حالت های متصل به شبکه و جزیره ای پیشنهاد شده است. بارها، تولید و ذخیره انرژی برای حداکثر سود ریز شبکه زمان بندی می شوند. بهینه سازی توسط کیفیت توان قابل قبول در شین های ریز شبکه بر حسب اعوجاج هارمونیکی کل (THD) ولتاژ، مقید شده است. EMS اطلاعات را از بارهای هوشمند، ژنراتورها و شبکه جمع می کند، بهینه سازی را طبق زمان بندی از پیش تعیین شده انتقال های حالت انجام می دهد و سپس، تنظیمات را به هر عضو ریز شبکه ارسال می کند. تبادل اطلاعات در روش پیشنهادی در شکل 1 نشان داده شده است. نوآوری های اصلی روش پیشنهادی به صورت زیر خلاصه شده اند. 

بیشتر بخوانید: چالش های موجود در سیستم های حفاظتی ریزشبکه
1-    بهینه سازی ریز شبکه برای چند انتقال زمان بندی شده بین حالت های متصل به شبکه و جزیره ای انجام شده است. تقسیم بار میان واحدهای تولید، انحراف فرکانس حالت پایدار و تبادل توان دو طرفه با شبکه در نظر گرفته شده اند. 
2-    این الگوریتم، کیفیت قابل قبول توان تحویل شده به بارها بر حسب THD ولتاژ در حضور بارهای غیر خطی را تضمین می کند. 
3-    عبارات تحلیلی قیود کیفیت توان و نیز قیود شبکه برای سیستم توزیع نامتعادل سه فاز در شکل های محدب بسته بدون بهینه سازی مکرر و چند پاسخ پخش بار مانند [12]، ارائه شده اند. 
 
شکل 1- تبادل اطلاعات در ریز شبکه هوشمند پیشنهادی.
مدل پیشنهاد شده در این تحقیق به آسانی می تواند جهت گنجاندن عدم قطعیت تولید و بار با استفاده از کنترل پیش بین مدل (MPC) مانند [13] یا پیش بینی غیر خطی مانند [14] توسعه یابد. این مقاله به صورت زیر سازماندهی شده است. فرمول بندی مسأله در بخش 2 ارائه شده است. قیود شبکه و کیفیت توان در بخش 3 بدست آمده اند. نتایج و بحث در بخش 4 ارائه شده و نتیجه گیری ها در بخش 5 استخراج شده اند.