لیفلد [1] گزارش کرد که فعالیت کاردینگ فلت¬های گردان زمانی رخ می¬دهد که توده فیبری منتقل شده به استوانه، در حالت بسیار بازشده باشد. کاردهای متوالی استاندارد بالایی از کاردینگ با سطح نپ و زوائد کم در شبکه کارد ارائه می¬کنند [23، 24]. این امر به دلیل این است که شبکه یکنواخت فیبرهای گسسته به استوانه دوم کارد متوالی تغذیه شده و تنظیمات فلت گردان نزدیکتر با سرعت¬های استوانه بیشتر را می¬توان مورد استفاده قرار داد [1][24]. سیستم¬های تیکرین منفرد حتی با بخش¬های ترکیب¬کننده و فلت¬های ثابت نمی¬توانند درجه بازشدگی بالایی حاصل کنند.
بیشتر بخونید: توپولوژی و بخش های ریزشبکۀ IIT
با این وجود، لیفلد گزارش کرد که سیستم تیکرین سه¬گانه، سرعت تیکرین بالا را تسهیل می¬کند و در صورت تناسب با کارد تک¬استوانه، یک شبکه یکنواخت از فیبرهای گسسته را به سیلندر تغذیه می¬کند و در نتیجه، یک فرایند مقرون¬به¬صرفه¬تر نسبت به کارد متوالی ارائه می-کند اما داده¬های مقایسه¬ای برای دو نوع کارد گزارش نشده است. اگرچه می¬توان این دلیل را آورد که فعالیت تیکرین سه¬¬گانه، حذف نپ را بهبود می¬دهد، مقایسه کیفیت شبکه از نظر گردوغبار و میزان زوائد، سطح و نوع حلقه¬های فیبری و درجه موازی بودن فیبرها حائز اهمیت است زیرا این موارد تاثیر زیادی بر کیفیت نخ می-گذارند.
بر خلاف روش تیکرین سه¬گانه، میلز [16] بیان کرد که ماده فیبری تغذیه شده به کارد، نباید در سیستم تیکرین به فیبرهای مجزا شکسته شود. دلیلش این بود که فیبرها وقتی که به استوانه و سپس به فلت¬های گردان منتقل می¬شوند، نسبت بسیار بالای غیرجهتمندی دارند و به صورت عرضی در جهت جریان توده کتان قرار می¬گیرند. این امر منجر به از دست رفتن فیبر در طول انتقال به استوانه و غیریکنواختی جرم فیبر در طول عرض استوانه می¬شود و سبب تشکیل نپ و تخریب فعالیت کاردینگ بین استوانه و فلت¬های گردان می-شود. ادعا شده است که کاردینگ خوب، نیازمند ورقه کاملاً توزیع شده باریک از توده¬های باز شده است که از تیکرین به سیلندر تغذیه می¬شوند. فوجینو [25] نتایجی را گزارش کرد که به نظر می¬رسید این دیدگاه را اثبات می¬کند که افزایش سطح بازشدگی با سرعت بالای تیکرین، درجه موازی شدن فیبر را در انتقال به سیلندر کاهش می¬دهد. با این وجود، سطح نپ در شبکه کارد، با افزایش سرعت تیکرین، کاهش قابل ملاحظه¬ای یافت. این امر با کاهش نسبت سرعت استوانه و تیکرین مطابقت داشت. آرتز [2] دریافت که کاهش نسبت کشش تیکرین/سیلندر از 2.4 به 1.4 سبب افزایش نقص نخ می¬شود. بر خلاف این یافته¬ها، هاریسون [23] بیان کرد که افزایش سرعت تیکرین mبر سطح نپ در شبکه کارد تاثیر نمی¬¬گذارد که کتان-های میکرونی پایین استثنا هستند. تناقضات ظاهری در این نتایج نشان دهنده این است که درک بهتر مکانیسم انتقال ممکن است نیازمند درنظر گرفتن خصوصیات فیبر باشد.