اطلاعات دقیق اندکی درباره تغییرات جرمی دسته¬های کوچک یا درباره نسبت فیبرهای جداشده به دسته¬¬ها در اثر فعالیت تیکرین گزارش شده است. نیتسو و همکارانش [14] با استفاده از تکنیک¬های فتوگرافیکی ، اثر متغیرهای فرایند را بر اندازه دسته¬ها مطالعه کردند. دریافته شد که هر چه صفحه تغذیه نزدیک¬تر باشد، آهنگ تغذیه کمتر باشد، شیارهای سراشیب نوار دندان¬اره¬ای کمتر باشد و سرعت استوانه اره¬ای بیشتر باشد، تعداد کل دسته¬ها کاهش می¬یابد.
بیشتر بخونید: پمپ وکیوم آبی و طرح های حفاظت دیفرانسیلی
از آنجا که استوانه اره¬ای، فیبرهای مجزا و دسته¬ها را از هم باز می¬کند، کاهش تعداد کل دسته¬هاف منجر به افزایش جرم فیبرهای مجزا می¬شود. لیفلد [15]، براورهای جرمی فیبرهای باز شده را در مراحل مختلف خط حلاجی محاسبه کرد و مقدار 50 میکروگرم را برای دسته¬های درون تیکرین حاصل کرد. میلز [16] ادعا کرد که تعداد بهینه ماحسبه شده فیبر درهر دندانه، یکی است و این امر باید در صورت افزایش سرعت تولید، با افزایش سرعت تیکرین برقرار بماند. با این وجود، سوالاتی درباره آسیب به فیبر در سرعت¬های بالای تیکرین وجود دارد.
هونولد و براون [17]، هیچ آسیب فیبری را در سرعت بالا تا 600 دور در دقیقه مشاهده نکردند. کریلوف [9] عدم وجود شکست فیبر را در سرعت¬های تا 1380 دور در دقیقه گزارش کرد و کار آرتز [2]، نشان داد که سرعتهای تیکرین اثر ناچیزی بر کوتاه¬شدگی فیبری یا طول نخ دارند.
در همه موارد، کربن فیبری 26.5 -–30.2 میلی¬متر (2.5% طول پوشش) و 3.8 تا 4.9 میکرومتر پردازش شود. با این وجود، سطح شکست فیبر بستگی به آهنگ تولید و حاشیه بت در استوانه¬ای اره¬ای دارد []. آهنگ¬های تولید بالا که با افزایش میزان فتیله بدست آمد¬ه¬اند و تنظیم دقیق حاشیه بت منجر به شکست قابل توجه فیبر می¬شود. هیچ مطالعات اساسی درباره نیروهای دیگر در برهم¬کنش سیم فیببر در اجزای کارت مسطح – گردان گزارش نشده است.
با این وجود، لی و اتال [18] یک مطالعه شیبه¬سازی شده از نیروهای کشنده فیبر را برای پشم در کارت¬های تمیزتر، گردنده¬های سریع¬تر گزارش کردند. اگرچه نیروهای ضربه¬ای می¬توانند سبب آسیب شوند [19، 20]، دریافته شده است که سرعت مولفه کارد هیچ اثر قابل توجهی بر نیروی کشش ندارد و در نتیجه، پیکربندی فیبری و درهم¬تنیدگی، عوامل مهمی هستند.